Πρώιμη εμμηνόπαυση - Αιτίες και συμπτώματα

Ορισμός

Η ΠΟΥ θεωρεί την πρώιμη εμμηνόπαυση την εξαφάνιση της ωοθηκικής λειτουργίας και την απομάκρυνση της εμμήνου ρύσεως σε γυναίκες κάτω των 40 ή 45 ετών. Η πρώτη προειδοποίηση της πρώιμης εμμηνόπαυσης είναι η παρατυπία των κανόνων. Η περίοδος αυτή μπορεί να παραταθεί για μερικούς μήνες. Στο τέλος, οι ωοθήκες θα σταματήσουν να παράγουν οιστρογόνα, δεν θα ωορρηξούν και η γυναίκα δεν θα είναι πλέον γόνιμη από εκείνη τη στιγμή.

Αυτή η κατάσταση θα προκαλέσει την εμφάνιση ορισμένων συμπτωμάτων, πιο χαρακτηριστικών για γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, που θα αρχίσουν να εκδηλώνονται σε αυτές τις νεότερες γυναίκες. 1% των γυναικών θεωρείται ότι έχουν προσβληθεί. Κατά μέσο όρο, οι ισπανικές γυναίκες φτάνουν στο κλιμακτήριο 50 ετών.

Αιτίες

Σε ένα μεγάλο ποσοστό των περιπτώσεων η αιτία της πρώιμης εμμηνόπαυσης είναι άγνωστη. Μεταξύ των γνωστών αιτίων υπάρχουν γενετικές αλλοιώσεις (συνηθισμένο είναι ότι οι κόρες των μητέρων που είχαν πρώιμη εμμηνόπαυση έχουν το ίδιο πρόβλημα), χρωμοσωματικά (σύνδρομο Turner), μολυσματικά (ελονοσία, ανεμοβλογιά), μερικές αυτοάνοσες ασθένειες (υποθυρεοειδισμός, ρευματοειδής αρθρίτιδα) και αιτίες τοξικής προέλευσης όπως παρασιτοκτόνα, αλκοόλ ή καπνός (το κάπνισμα εκτιμάται ότι προάγει την έναρξη της εμμηνόπαυσης περίπου 2 έως 3 χρόνια).

Άλλοι παράγοντες, ακόμη υπό συζήτηση, θα μπορούσαν να είναι η παχυσαρκία, η φυλή, η διατροφική κατάσταση και η παρουσία παιδιών ή όχι. Σε ασθενείς που έχουν υποστεί κάποιο είδος καρκίνου και έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με ακτινοθεραπεία ή χημειοθεραπεία ή σε αυτούς ότι εκείνοι που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών θα βρουν επίσης πρώιμη ιατροπαρακεντική εμμηνόπαυση.

Τα συμπτώματα της πρώιμης εμμηνόπαυσης

Παρατηρούμε τα κλασικά συμπτώματα της εμμηνόπαυσης:

• ασφυξίες
• αϋπνία
• αίσθημα παλμών
• νυκτερινοί ιδρώτες
• ξηρό δέρμα και βλεννογόνους (κολπική).
• δυσπάρειας (πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή).
• μειωμένη λίμπιντο ή έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας.
• προβλήματα ούρων
• ευερεθιστότητα, ξαφνικές μεταβολές της διάθεσης, δυσκολίες συγκέντρωσης, κατάθλιψη.
• οστεοπόρωση
• καρδιαγγειακά προβλήματα

Διάγνωση

Σε γενικές γραμμές ο λόγος για τον οποίο ο ασθενής πηγαίνει στη διαβούλευση με τον γυναικολόγο είναι η εξαφάνιση της εμμηνόρροιας.

Θα πρέπει να γίνει μια εξέταση αίματος για να επιβεβαιωθεί η μείωση του επιπέδου των οιστρογόνων (ορμόνες υπεύθυνες για την εμμηνόρροια) και η αύξηση των γοναδοτροπινών. Μερικές φορές πρέπει να γίνουν αρκετοί προσδιορισμοί όταν η αποτυχία της ωοθήκης δεν είναι οριστική. Θα διεξαχθεί επίσης πλήρης φυσική και γυναικολογική εξέταση.