Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2013. Η ομάδα μοριακής ογκολογίας και παθολογίας του Ινστιτούτου Ερευνών του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Vall d'Hebron (VHIR), με επικεφαλής τον Dr. Matilde Lleonart, ανακάλυψε τον εξέχοντα ρόλο ενός microRNA ή μιας αλυσίδας γενετικού υλικού, miR-125b, στη διαδικασία παραγωγής όγκων που σχετίζονται με καρκίνο του μαστού.
Το εύρημα επέτρεψε την ανίχνευση 4 πρωτεϊνών-στόχων σε όγκους του μαστού. Τα αποτελέσματα της μελέτης, που χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα BBVA, έχουν δημοσιευθεί στο Plos One.
Τα MicroRNAs είναι ικανά να ρυθμίζουν την έκφραση εκατοντάδων γονιδίων. Συγκεκριμένα, σήμερα είναι γνωστό ότι περισσότερα από τα μισά από όλα τα γονίδια του γονιδιώματός μας ρυθμίζονται από microRNAs, επομένως η μελέτη τους είναι περισσότερο από υποχρεωτική και όλες οι υποθέσεις υποδεικνύουν τον βασικό τους ρόλο στη διαδικασία της ογκογένεσης. Οι έρευνες επικεντρώνονται κατά προτίμηση στον βιολογικό και λειτουργικό χαρακτηρισμό του microRNA του οποίου η έκφραση είναι πολύ διαφορετική όταν συγκρίνεται ο κανονικός ιστός και ο όγκος των ίδιων ασθενών.
Η ομάδα VHIR εργάζεται εδώ και χρόνια στη μελέτη των microRNAs που εκφράζουν διαφορετικά στον φυσιολογικό και στον όγκο ιστό διαφόρων τύπων όγκων. Μόνο με το πρότυπο έκφρασης αυτών των μικρών μορίων microRNA μπορούν οι ερευνητές να προβλέψουν τυφλά, χωρίς να γνωρίζουν τον ιστό προέλευσης, εάν πρόκειται για ιστό όγκου. Η χρησιμότητα των microRNAs δεν περιορίζεται μόνο στην πρόγνωση, αλλά και στη διάγνωση και τη θεραπεία.
Το έργο που πραγματοποιήθηκε στο Vall d'Hebron έχει ως τελευταίο στόχο τον χαρακτηρισμό των θεραπευτικών microRNAs για την εξάλειψη των κακοηθών διεργασιών. Η ομάδα έχει έρθει να εντοπίσει έως 35 διαφορετικά microRNAs στον καρκίνο του μαστού. Πρόκειται για αλυσίδες γενετικού υλικού που, σύμφωνα με τον Δρ. Lleonart, "αντιπροσωπεύουν μοριακή υπογραφή και ως εκ τούτου η έκφρασή της από μόνη της είναι αντιπροσωπευτική της κακοήθειας, καθώς υπάρχουν πολλά γονίδια πάνω στα οποία ενεργούν".
Αυτή η γραμμή έρευνας ξεκίνησε την πειραματική εργασία από ανθρώπινους όγκους, με το miR-125b να είναι το πιο διαφοροποιημένο όταν συγκρίνει τον ιστό του όγκου με τον φυσιολογικό ιστό του μαστού. Στη συνέχεια συγκρίθηκε η επίδραση του miR-125b σε διαφορετικές κυτταρικές σειρές καρκίνου του μαστού με διαφορετικούς βαθμούς ογκογένεσης. Με αυτόν τον τρόπο εντοπίστηκαν τα τέσσερα γονίδια -CK2-α, ENPEP, CCNK και MEGF9- στα οποία το miR-125b είναι ικανό δράσης και που παράγουν τις πρωτεΐνες-στόχους σε διαδικασίες καρκίνου του μαστού.
Είναι γονίδια που κυμαίνονται από άγνωστους υποδοχείς μεμβράνης μέχρι γενικές πρωτεΐνες κινάσης. Αυτό που κάνει το miR-125b είναι να αναστέλλει τις πρωτεΐνες που προκύπτουν από την έκφραση αυτών των γονιδίων.
Μέχρι σήμερα, υπάρχουν πάνω από εκατό θεραπευτικοί στόχοι που εξετάζονται σε προκλινικές και κλινικές δοκιμές, αλλά έχει αποδειχθεί μόνο η αποτελεσματικότητα δύο στόχων στον καρκίνο του μαστού: φάρμακα που αναστέλλουν την υπερέκφραση των υποδοχέων HER2 και ορμονικούς υποδοχείς Με τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης ο Δρ Lleonart καταλήγει στο συμπέρασμα ότι "οι τέσσερις νέες πρωτεΐνες στόχοι που εντοπίστηκαν με κυτταρικές γραμμές in vitro έχουν βρεθεί ότι έχουν σχετικό ρόλο σε όγκους του μαστού in vivo, γεγονός που ανοίγει την πόρτα για τη μελέτη νέων θεραπευτικών οδών οι πρωτεΐνες που εντοπίστηκαν, οι περισσότεροι άγνωστοι μέχρι τώρα. " Συγκεκριμένα, μία από αυτές τις πρωτεΐνες, CK2-α, έχει αναγνωριστεί ως ένας προγνωστικός παράγοντας στον καρκίνο του μαστού, η έκφραση του οποίου μπορεί να βοηθήσει τους κλινικούς γιατρούς να καθορίσουν την επιθετικότητα των όγκων του μαστού.
Πηγή:
Ετικέτες:
Γλωσσάριο Σεξουαλικότητα Αναγέννηση
Το εύρημα επέτρεψε την ανίχνευση 4 πρωτεϊνών-στόχων σε όγκους του μαστού. Τα αποτελέσματα της μελέτης, που χρηματοδοτήθηκε από το Ίδρυμα BBVA, έχουν δημοσιευθεί στο Plos One.
Τα MicroRNAs είναι ικανά να ρυθμίζουν την έκφραση εκατοντάδων γονιδίων. Συγκεκριμένα, σήμερα είναι γνωστό ότι περισσότερα από τα μισά από όλα τα γονίδια του γονιδιώματός μας ρυθμίζονται από microRNAs, επομένως η μελέτη τους είναι περισσότερο από υποχρεωτική και όλες οι υποθέσεις υποδεικνύουν τον βασικό τους ρόλο στη διαδικασία της ογκογένεσης. Οι έρευνες επικεντρώνονται κατά προτίμηση στον βιολογικό και λειτουργικό χαρακτηρισμό του microRNA του οποίου η έκφραση είναι πολύ διαφορετική όταν συγκρίνεται ο κανονικός ιστός και ο όγκος των ίδιων ασθενών.
Η ομάδα VHIR εργάζεται εδώ και χρόνια στη μελέτη των microRNAs που εκφράζουν διαφορετικά στον φυσιολογικό και στον όγκο ιστό διαφόρων τύπων όγκων. Μόνο με το πρότυπο έκφρασης αυτών των μικρών μορίων microRNA μπορούν οι ερευνητές να προβλέψουν τυφλά, χωρίς να γνωρίζουν τον ιστό προέλευσης, εάν πρόκειται για ιστό όγκου. Η χρησιμότητα των microRNAs δεν περιορίζεται μόνο στην πρόγνωση, αλλά και στη διάγνωση και τη θεραπεία.
Το έργο που πραγματοποιήθηκε στο Vall d'Hebron έχει ως τελευταίο στόχο τον χαρακτηρισμό των θεραπευτικών microRNAs για την εξάλειψη των κακοηθών διεργασιών. Η ομάδα έχει έρθει να εντοπίσει έως 35 διαφορετικά microRNAs στον καρκίνο του μαστού. Πρόκειται για αλυσίδες γενετικού υλικού που, σύμφωνα με τον Δρ. Lleonart, "αντιπροσωπεύουν μοριακή υπογραφή και ως εκ τούτου η έκφρασή της από μόνη της είναι αντιπροσωπευτική της κακοήθειας, καθώς υπάρχουν πολλά γονίδια πάνω στα οποία ενεργούν".
Αυτή η γραμμή έρευνας ξεκίνησε την πειραματική εργασία από ανθρώπινους όγκους, με το miR-125b να είναι το πιο διαφοροποιημένο όταν συγκρίνει τον ιστό του όγκου με τον φυσιολογικό ιστό του μαστού. Στη συνέχεια συγκρίθηκε η επίδραση του miR-125b σε διαφορετικές κυτταρικές σειρές καρκίνου του μαστού με διαφορετικούς βαθμούς ογκογένεσης. Με αυτόν τον τρόπο εντοπίστηκαν τα τέσσερα γονίδια -CK2-α, ENPEP, CCNK και MEGF9- στα οποία το miR-125b είναι ικανό δράσης και που παράγουν τις πρωτεΐνες-στόχους σε διαδικασίες καρκίνου του μαστού.
Είναι γονίδια που κυμαίνονται από άγνωστους υποδοχείς μεμβράνης μέχρι γενικές πρωτεΐνες κινάσης. Αυτό που κάνει το miR-125b είναι να αναστέλλει τις πρωτεΐνες που προκύπτουν από την έκφραση αυτών των γονιδίων.
Μέχρι σήμερα, υπάρχουν πάνω από εκατό θεραπευτικοί στόχοι που εξετάζονται σε προκλινικές και κλινικές δοκιμές, αλλά έχει αποδειχθεί μόνο η αποτελεσματικότητα δύο στόχων στον καρκίνο του μαστού: φάρμακα που αναστέλλουν την υπερέκφραση των υποδοχέων HER2 και ορμονικούς υποδοχείς Με τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης ο Δρ Lleonart καταλήγει στο συμπέρασμα ότι "οι τέσσερις νέες πρωτεΐνες στόχοι που εντοπίστηκαν με κυτταρικές γραμμές in vitro έχουν βρεθεί ότι έχουν σχετικό ρόλο σε όγκους του μαστού in vivo, γεγονός που ανοίγει την πόρτα για τη μελέτη νέων θεραπευτικών οδών οι πρωτεΐνες που εντοπίστηκαν, οι περισσότεροι άγνωστοι μέχρι τώρα. " Συγκεκριμένα, μία από αυτές τις πρωτεΐνες, CK2-α, έχει αναγνωριστεί ως ένας προγνωστικός παράγοντας στον καρκίνο του μαστού, η έκφραση του οποίου μπορεί να βοηθήσει τους κλινικούς γιατρούς να καθορίσουν την επιθετικότητα των όγκων του μαστού.
Πηγή:
.jpg)
