Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014. Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 είναι σήμερα ένα από τα πιο ανησυχητικά προβλήματα υγείας. Οι αριθμοί του αποδίδουν αναλογία επιδημίας: εκτιμάται ότι από αυτήν πάσχουν 246 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως και εάν η πρόοδό τους δεν υποστεί διακυμάνσεις, αναμένεται να φθάσει το ποσό των 380 εκατομμυρίων που πλήττονται το 2025. Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού της Υγείας (ΠΟΥ), αντιπροσωπεύει το 90% όλων των περιπτώσεων και οφείλεται κυρίως στην υπέρβαρα και καθιστική ζωή. Μέχρι πρόσφατα ήταν ιδιαιτερότητα των ενηλίκων, αλλά προς το παρόν διαγιγνώσκεται και στην παιδική ηλικία.
Τα συμπτώματά του είναι παρόμοια με αυτά του διαβήτη τύπου 1, αν και, μερικές φορές, εκδηλώνονται με λιγότερη ένταση, και αυτό διαρκεί περισσότερα χρόνια για τη διάγνωση. Έτσι, μπορεί να γίνει εμφανές μετά από χρόνια εξέλιξης στα οποία δεν έχουν εκδηλωθεί σημεία της ασθένειας. Ωστόσο, η χρόνια υπεργλυκαιμία (υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα), αν και δεν προκαλεί συμπτώματα, προκαλεί αλλοιώσεις στα μικρά αιμοφόρα αγγεία του σώματος, όπως στον αμφιβληστροειδή, στους νεφρούς και στο περιφερικό νευρικό σύστημα, που προκαλούν τύφλωση, νεφρική ανεπάρκεια και ακρωτηριασμοί, αντίστοιχα.
Στην Ισπανία, ο επιπολασμός της νόσου σε άτομα άνω των 75 ετών ανέρχεται σε 30, 7% στους άνδρες και 33, 4% στις γυναίκες και στα άτομα άνω των 85 ετών και των δύο φύλων είναι κοντά στο 40%, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα της μελέτης Σε αυτό το σενάριο πρέπει να προσθέσουμε, σύμφωνα με στοιχεία που παρέχονται από την ίδια εργασία, ότι περίπου το 40% όλων των περιπτώσεων δεν διαγιγνώσκονται. Η έρευνα αυτή αποτελεί πρωτοβουλία του Κέντρου Βιοϊατρικής Έρευνας στο Δίκτυο Διαβήτη και Συνδεδεμένων Μεταβολικών Ασθενειών (CIBERDEM), της ισπανικής κοινωνίας του διαβήτη (SED) και της ισπανικής ομοσπονδίας διαβητικών (FED, που διαλύθηκε πρόσφατα).
Το πάσχον από διαβήτη σε προχωρημένες ηλικίες, με ευρεία εγκεφαλικά επεισόδια, αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου και σωματικής και ψυχικής αναπηρίας. Ένας προσβεβλημένος ηλικιωμένος είναι πιο ευάλωτος σε ασθένειες όπως η αρτηριακή και καρδιαγγειακή υπέρταση ή σε καταστάσεις που σχετίζονται με τη διαδικασία γήρανσης, όπως η κατάθλιψη, η μειωμένη γνωστική λειτουργία και η ακράτεια ούρων. Επιπλέον, το άτομο που πάσχει από κάποια άνοια, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, καθιστά πολύ πιο περίπλοκο τον έλεγχο.
Για τον Δρ Ricardo Gómez Huelgas, συντονιστή της ομάδας διαβητικών και παχυσαρκίας της ισπανικής κοινωνίας εσωτερικής ιατρικής (SEMI), ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να πλαισιώνεται από τις χρόνιες ασθένειες που συνδέονται με τη γήρανση. "Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι με την ηλικία επιδεινώνονται οι δύο κύριοι παράγοντες κινδύνου: η έλλειψη παραγωγής ινσουλίνης από παγκρεατικά βήτα κύτταρα και η αντίσταση στην επίδραση της ινσουλίνης σε διάφορα όργανα. τη γήρανση του πληθυσμού και, επιπλέον, μια επιδημία παχυσαρκίας που εξηγούν από κοινού τον μεγάλο αριθμό περιπτώσεων που συμβαίνουν σε ηλικιωμένους », λέει ο ειδικός.
Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για την πρόληψη; Για αυτόν τον ειδικό, το κύριο είναι η καταπολέμηση της παχυσαρκίας και του καθιστικού τρόπου ζωής. Η δίαιτα και η άσκηση αποτελούν την καλύτερη πρόληψη και στους ηλικιωμένους.
Έτσι, η βελτίωση της ποιότητας της φροντίδας των ηλικιωμένων ασθενών είναι ένα από τα σημερινά ενδιαφέροντα των ειδικών, όπως είναι η βελτιστοποίηση της χρήσης διαγνωστικών πόρων και θεραπειών για τους ηλικιωμένους με διαβήτη. Επιπλέον, παρά τα υψηλά ποσοστά επίπτωσης σε προχωρημένες ηλικίες, οι ειδικοί παραπονούνται ότι υπάρχουν λίγες κλινικές δοκιμές σχετικά με την σχέση κινδύνου-οφέλους της μακροχρόνιας εντατικής αντιδιαβητικής θεραπείας που απευθύνεται σε αυτόν τον πληθυσμό.
Πηγή:
Ετικέτες:
Νέα Θρέψη Σεξουαλικότητα
Τα συμπτώματά του είναι παρόμοια με αυτά του διαβήτη τύπου 1, αν και, μερικές φορές, εκδηλώνονται με λιγότερη ένταση, και αυτό διαρκεί περισσότερα χρόνια για τη διάγνωση. Έτσι, μπορεί να γίνει εμφανές μετά από χρόνια εξέλιξης στα οποία δεν έχουν εκδηλωθεί σημεία της ασθένειας. Ωστόσο, η χρόνια υπεργλυκαιμία (υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα), αν και δεν προκαλεί συμπτώματα, προκαλεί αλλοιώσεις στα μικρά αιμοφόρα αγγεία του σώματος, όπως στον αμφιβληστροειδή, στους νεφρούς και στο περιφερικό νευρικό σύστημα, που προκαλούν τύφλωση, νεφρική ανεπάρκεια και ακρωτηριασμοί, αντίστοιχα.
Διαβήτης σε προχωρημένες ηλικίες
Στην Ισπανία, ο επιπολασμός της νόσου σε άτομα άνω των 75 ετών ανέρχεται σε 30, 7% στους άνδρες και 33, 4% στις γυναίκες και στα άτομα άνω των 85 ετών και των δύο φύλων είναι κοντά στο 40%, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα της μελέτης Σε αυτό το σενάριο πρέπει να προσθέσουμε, σύμφωνα με στοιχεία που παρέχονται από την ίδια εργασία, ότι περίπου το 40% όλων των περιπτώσεων δεν διαγιγνώσκονται. Η έρευνα αυτή αποτελεί πρωτοβουλία του Κέντρου Βιοϊατρικής Έρευνας στο Δίκτυο Διαβήτη και Συνδεδεμένων Μεταβολικών Ασθενειών (CIBERDEM), της ισπανικής κοινωνίας του διαβήτη (SED) και της ισπανικής ομοσπονδίας διαβητικών (FED, που διαλύθηκε πρόσφατα).
Το πάσχον από διαβήτη σε προχωρημένες ηλικίες, με ευρεία εγκεφαλικά επεισόδια, αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου και σωματικής και ψυχικής αναπηρίας. Ένας προσβεβλημένος ηλικιωμένος είναι πιο ευάλωτος σε ασθένειες όπως η αρτηριακή και καρδιαγγειακή υπέρταση ή σε καταστάσεις που σχετίζονται με τη διαδικασία γήρανσης, όπως η κατάθλιψη, η μειωμένη γνωστική λειτουργία και η ακράτεια ούρων. Επιπλέον, το άτομο που πάσχει από κάποια άνοια, όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, καθιστά πολύ πιο περίπλοκο τον έλεγχο.
Δράση κατά του διαβήτη στους ηλικιωμένους
Για τον Δρ Ricardo Gómez Huelgas, συντονιστή της ομάδας διαβητικών και παχυσαρκίας της ισπανικής κοινωνίας εσωτερικής ιατρικής (SEMI), ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να πλαισιώνεται από τις χρόνιες ασθένειες που συνδέονται με τη γήρανση. "Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι με την ηλικία επιδεινώνονται οι δύο κύριοι παράγοντες κινδύνου: η έλλειψη παραγωγής ινσουλίνης από παγκρεατικά βήτα κύτταρα και η αντίσταση στην επίδραση της ινσουλίνης σε διάφορα όργανα. τη γήρανση του πληθυσμού και, επιπλέον, μια επιδημία παχυσαρκίας που εξηγούν από κοινού τον μεγάλο αριθμό περιπτώσεων που συμβαίνουν σε ηλικιωμένους », λέει ο ειδικός.
Ποια μέτρα πρέπει να ληφθούν για την πρόληψη; Για αυτόν τον ειδικό, το κύριο είναι η καταπολέμηση της παχυσαρκίας και του καθιστικού τρόπου ζωής. Η δίαιτα και η άσκηση αποτελούν την καλύτερη πρόληψη και στους ηλικιωμένους.
Έτσι, η βελτίωση της ποιότητας της φροντίδας των ηλικιωμένων ασθενών είναι ένα από τα σημερινά ενδιαφέροντα των ειδικών, όπως είναι η βελτιστοποίηση της χρήσης διαγνωστικών πόρων και θεραπειών για τους ηλικιωμένους με διαβήτη. Επιπλέον, παρά τα υψηλά ποσοστά επίπτωσης σε προχωρημένες ηλικίες, οι ειδικοί παραπονούνται ότι υπάρχουν λίγες κλινικές δοκιμές σχετικά με την σχέση κινδύνου-οφέλους της μακροχρόνιας εντατικής αντιδιαβητικής θεραπείας που απευθύνεται σε αυτόν τον πληθυσμό.
Πηγή:
