Η θρόμβωση του φλεβικού κόλπου είναι μια σπάνια κατάσταση, αλλά μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες, όπως εγκεφαλικό φλεβικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τι προκαλεί θρόμβωση εγκεφαλικού φλεβικού κόλπου; Ποια συμπτώματα μπορεί να το υποδεικνύουν; Ποια είναι η θεραπεία;
Η θρόμβωση του φλεβικού κόλπου μπορεί να οδηγήσει σε φλεβικό εγκεφαλικό επεισόδιο, επειδή παρόλο που τα εγκεφαλικά επεισόδια προκαλούνται συνήθως από την απόφραξη της ροής του αίματος στις αρτηρίες, ασθένειες σε αυτήν την ομάδα μπορεί επίσης να προκύψουν από εξασθενημένη φλεβική λειτουργία.
Οι φλεβικοί κόλποι του εγκεφάλου είναι οι φλεβικοί χώροι στους οποίους μεταφέρεται αίμα από τις βαθύτερες φλέβες του εγκεφάλου. Το αίμα ρέει από το φλεβοκομβικό σύστημα στη σφαγίτιδα και από εκεί στην καρδιά.
Υπό κανονικές συνθήκες, το αίμα ρέει ελεύθερα μέσω των κόλπων. Μια κατάσταση που μπορεί να επηρεάσει τη φυσιολογική μεταφορά αίματος είναι η θρόμβωση του κόλπου στον εγκέφαλο. Στην περίπτωση αυτής της νόσου, η παροχή αίματος στις δομές του νευρικού συστήματος είναι μειωμένη, δηλαδή ένα εγκεφαλικό επεισόδιο - σε μια τέτοια κατάσταση που αναφέρεται ως φλεβικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Από όλα τα εγκεφαλικά επεισόδια, αυτά που προκαλούνται από φλεβική θρόμβωση αντιπροσωπεύουν λιγότερο από 1%. Η μονάδα μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι ελαφρώς πιο συχνή στις γυναίκες.
Φλεβική θρόμβωση του εγκεφάλου: αιτίες
Σε οποιοδήποτε αιμοφόρο αγγείο, η θρόμβωση προκαλείται από τρεις παράγοντες, συλλογικά γνωστοί ως η τριάδα του Virchow. Αυτοί είναι:
- διαταραχές της ροής του αίματος
- ζημιά στο τοίχωμα του αγγείου
- αύξηση της πήξης του αίματος
Η θρόμβωση του εγκεφαλικού φλεβικού κόλπου προκαλείται συχνότερα από αυξημένη τάση για πήξη του αίματος. Αυτό μπορεί να συμβεί για πολλούς διαφορετικούς λόγους, όπως:
- λοιμώξεις (τόσο τοπικές λοιμώξεις, όπως μηνιγγίτιδα, ωτίτιδα και ιγμορίτιδα, ή αποστήματα γύρω από το κεφάλι, αλλά και συστηματικές λοιμώξεις: φυματίωση, HIV, σήψη και ενδοκαρδίτιδα)
- διαταραχές πήξης που σχετίζονται με υπερπηκτική ικανότητα (όπως ο μεταλλάκτης του παράγοντα V Leiden, ελλείψεις πρωτεϊνών με αντιπηκτική δράση - αντιθρομβίνη III, πρωτεΐνες C και S και παρουσία αντιφωσφολιπιδικών αντισωμάτων στον ορό ή υπερομοκυστεϊναιμία)
- αιματολογικές ασθένειες (π.χ. πολυκυτταραιμία, δρεπανοκυτταρική αναιμία, διαταραχές στον αριθμό των αιμοπεταλίων - τόσο η ανεπάρκεια όσο και η περίσσεια),
- εγκυμοσύνη και ελάττωμα
- όγκοι
- παθήσεις μετά από χειρουργική θεραπεία (αυτό ισχύει ειδικά για διαδικασίες που εκτελούνται στο κεφάλι και το λαιμό)
- αφυδάτωση
- καρδιακή ανεπάρκεια (ειδικά σε στάδια όπου υπάρχει σημαντική στασιμότητα του αίματος στα όργανα)
- τη χρήση ορισμένων φαρμάκων (π.χ. σισπλατίνη, ορμονικά αντισυλληπτικά, ηπαρίνη ή γλυκοκορτικοστεροειδή)
- νεφρωτικό σύνδρομο
- χρόνιες ασθένειες, ιδιαίτερα αυτές φλεγμονώδους φύσης (π.χ. σαρκοείδωση, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος ή νόσος του Crohn)
Η εμφάνιση θρόμβου αίματος στον φλεβικό κόλπο βλάπτει τη σωστή ροή του αίματος - ο βαθμός διαταραχών και τα σχετικά συμπτώματα εξαρτώνται από το συγκεκριμένο φλεβικό κόλπο και το μέγεθος του θρόμβου.
Διαβάστε επίσης: Βιταμίνη Κ ως γρήγορος δείκτης πήξης (δείκτης προθρομβίνης - INR PT) Διαταραχές πήξης αίματος - αιτίες, συμπτώματα και θεραπείαΦλεβική θρόμβωση του εγκεφάλου: συμπτώματα
Το πιο συνηθισμένο (που εμφανίζεται σε έως και 90 τοις εκατό των ασθενών) σύμπτωμα της φλεβικής θρόμβωσης κόλπων είναι πονοκέφαλος. Έχει διαφορετικό χαρακτήρα: σε ορισμένους ασθενείς είναι εξαιρετικά έντονο (που μπορεί να υποδηλώνει υποαραχνοειδή αιμορραγία), σε άλλους ασθενείς τα συμπτώματα είναι αρχικά μικρά και αυξάνονται σταδιακά στην ένταση με την πάροδο του χρόνου.
Λόγω της μειωμένης εκροής αίματος από τον εγκέφαλο, μπορεί να αναπτυχθεί ενδοκρανιακή υπέρταση. Τα συμπτώματα αυτής της κατάστασης, τα οποία είναι επίσης σχετικά κοινά σε ασθενείς με θρόμβωση εγκεφαλικού φλεβικού κόλπου, περιλαμβάνουν:
- εμετος
- οπτικές διαταραχές (που σχετίζονται με το πρήξιμο του οπτικού νεύρου)
- παράλυση του κρανιακού νεύρου
Άλλα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν στη θρόμβωση του εγκεφαλικού φλεβικού κόλπου περιλαμβάνουν:
- επεισόδια επιληπτικών κρίσεων (συνήθως επηρεάζουν το ήμισυ του σώματος, σπάνια ως γενικευμένες κρίσεις)
- εξωφθαλμία
- διαταραχή της συνείδησης
- πυρετός
- διαταραχές της συνείδησης
Φλεβική θρόμβωση του εγκεφάλου: διάγνωση
Λόγω της συχνότητάς του, η υποψία της φλεβικής θρόμβωσης είναι αρκετά σπάνια. Τα συμπτώματα που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια της νόσου μπορεί να υποδηλώνουν την ανάγκη για διαγνωστικά απεικόνισης και σε τέτοιες εξετάσεις είναι δυνατόν να απεικονιστεί ο θρόμβος στον αυλό των φλεβικών κόλπων ή οι συνέπειες της παρουσίας τους (π.χ. διαταραχές στην παροχή αίματος στους εγκεφαλικούς ιστούς).
Συνήθως, για να βρεθεί η αιτία των συμπτωμάτων που υπάρχουν στον ασθενή, πραγματοποιείται υπολογιστική τομογραφία (CT) της κεφαλής ή μαγνητική τομογραφία (MRI), και οι δύο εξετάσεις πραγματοποιούνται με ή χωρίς αντίθεση. Μια άλλη εφαρμογή στη διάγνωση της φλεβικής φλεβοκομβικής θρόμβωσης είναι οι εξετάσεις που επιτρέπουν την απεικόνιση των αιμοφόρων αγγείων, όπως το angio-KT ή το angio-MR.
Φλεβική θρόμβωση του εγκεφάλου: θεραπεία
Η θεραπεία της εγκεφαλικής φλεβικής θρόμβωσης βασίζεται στη χρήση αντιπηκτικών. Στην αρχική περίοδο της θεραπείας, χρησιμοποιούνται ηπαρίνες: χαμηλό μοριακό βάρος (χορηγείται υποδορίως) ή μη κλασματοποιημένο (χορηγείται ενδοφλεβίως). Μόλις σταθεροποιηθεί η κατάσταση του ασθενούς, τα παρασκευάσματα ηπαρίνης αντικαθίστανται με από του στόματος αντιπηκτικά (π.χ. βαρφαρίνη ή ακενοκουμαρόλη). Συνιστάται θεραπεία με από του στόματος αντιπηκτικά για διαφορετικές χρονικές περιόδους - σε ασθενείς με παροδικούς παράγοντες κινδύνου θρόμβωσης, μπορεί να αρκεί τρεις μήνες θεραπείας. Από την άλλη πλευρά, σε ασθενείς των οποίων οι παράγοντες κινδύνου δεν είναι τροποποιήσιμοι (π.χ. λόγω της παρουσίας χρόνιας φλεγμονώδους νόσου), μπορεί να είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθούν φάρμακα που μειώνουν την πήξη του αίματος ακόμη και για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Η φαρμακολογική θεραπεία είναι ο βασικός άξονας της θεραπείας της θρόμβωσης του εγκεφαλικού φλεβικού κόλπου. Σε ορισμένους ασθενείς (π.χ. σε αυτούς με μεγάλο μέγεθος θρόμβου) η θρομβόλυση (η χρήση ουσιών που διαλύουν τον θρόμβο) μπορεί να είναι χρήσιμη.
Εκτός από τα προαναφερθέντα φάρμακα, στους ασθενείς μπορεί επίσης να χορηγηθούν και άλλα παρασκευάσματα των οποίων στόχος είναι η ανακούφιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την ενδοκρανιακή υπέρταση. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται γλυκοκορτικοστεροειδή, αντιφλεγμονώδη φάρμακα και αντιεμετικά. Σε μια κατάσταση εξαιρετικής εντατικοποίησης της ενδοκρανιακής υπέρτασης, η οποία είναι απειλητική για τη ζωή, μπορεί να πραγματοποιηθεί μια διαδικασία κρανιοεκτομής (δηλαδή άνοιγμα του κρανίου για μείωση της πίεσης σε αυτό).
Φλεβική θρόμβωση του εγκεφάλου: πρόγνωση
Κατά τη διάρκεια του φλεβικού εγκεφαλικού εγκεφαλικού επεισοδίου, η πρόγνωση των ασθενών είναι καλύτερη από ό, τι στην περίπτωση των αρτηριακών μορφών αυτών των ασθενειών. Το ποσοστό της τελικά θανάσιμης θρόμβωσης του εγκεφαλικού κόλπου είναι περίπου 10-15 τοις εκατό. Μόνιμες επιπλοκές (με τη μορφή επιληπτικών κρίσεων ή εστιακών νευρολογικών ελαττωμάτων - π.χ. παράλυση και πάρεση) μεταξύ των ασθενών που υποβάλλονται σε θεραπεία παρατηρούνται σε έως και 20 τοις εκατό αυτών.
Η θρόμβωση του φλεβικού κόλπου μπορεί να επαναληφθεί, οπότε εάν ένας ασθενής έχει παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο θρόμβων αίματος ανά πάσα στιγμή, απαιτείται προφυλακτική αντιπηκτική θεραπεία.
Προτεινόμενο άρθρο:
Θρόμβωση: Συμπτώματα, αιτίες και θεραπεία