Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2013.- Μετά από 50 χρόνια έρευνας, είναι διαθέσιμο ένα νέο φάρμακο φυματίωσης. Ο Bedaquilin θα επαναφέρει πραγματικά τη θεραπεία;
Η φυματίωση δεν έχει εξαλειφθεί. Στην Ανατολική Ευρώπη ο αντίκτυπος της νόσου αυξάνεται. Προκαλείται από τον παθογόνο Mycobacterium tuberculosis, επηρεάζει τους πνεύμονες στο 80% των περιπτώσεων. Ένα προηγουμένως εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, για παράδειγμα, από μια μόλυνση με ιό HIV ή AIDS, παίζει υπέρ των βακτηριδίων.
Περίπου 9 εκατομμύρια άνθρωποι αρρωσταίνουν ετησίως παγκοσμίως. Από αυτούς, περίπου δύο εκατομμύρια πεθαίνουν. Η θεραπεία είναι αργή. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται από το 1963 εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται. Ωστόσο, 50 χρόνια αργότερα, αποκτήθηκε ένα νέο φάρμακο που ανανεώνει τις ελπίδες: Bedaquilin. Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για τα τρόφιμα και τα ναρκωτικά (FDA) την ενέκρινε τον περασμένο Ιανουάριο.
Για τον καθηγητή Tom Schaberg, το Bedaqulin δεν αντιπροσωπεύει ακριβώς ένα ορόσημο, αλλά καταλήγει σε ένα νέο μηχανισμό δράσης. "Έτσι είναι μια συμβολή στη θεραπεία της φυματίωσης. Το νέο φάρμακο θα χρησιμοποιηθεί όταν υπάρχει αντίσταση", εξηγεί ο Scharberg. Ο γιατρός είναι μέλος της Γερμανικής Κεντρικής Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Φυματίωσης (DZK). Η DZK ιδρύθηκε το 1895, όταν η φυματίωση ήταν μια δημοφιλής ασθένεια στη Γερμανία. Ο οργανισμός θεωρείται σήμερα ένας από τους σημαντικότερους φορείς λήψης αποφάσεων για την αντιμετώπιση της νόσου στη Γερμανία.
Ένας από τους κύριους στόχους της έρευνας για τη φυματίωση είναι η μείωση του χρόνου θεραπείας, η οποία επί του παρόντος εκτείνεται για έξι μήνες. "Εάν η θεραπεία μπορεί να μειωθεί σε τρεις ή τέσσερις μήνες, θα ήταν ένα μεγάλο βήμα", λέει ο Schaberg. Θα ήταν επίσης σημαντικό να μπορέσουμε να συνδυάσουμε την Bedaquilin με άλλες ουσίες που είναι επί του παρόντος διαθέσιμες στην αγορά.
Η φυματίωση αντιμετωπίζεται πάντα με μια σειρά φαρμάκων την ίδια στιγμή. Διαφορετικά, αναπτύσσεται αντίσταση. Στην περίπτωση ανθεκτικών σε πολλαπλά φάρμακα στελεχών φυματίωσης, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε θεραπεία με φάρμακα της λεγόμενης δεύτερης γενιάς για περίοδο 2 ετών. «Ελπίζουμε ότι αποτελεί ένα ορόσημο για τη θεραπεία», λέει ο Oliver Moldenhauer από την NGO Doctors Without Borders. "Αλλά αυτό θα πει ο χρόνος. Μέχρι τώρα το φάρμακο έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα και οι συσσωρευμένες εμπειρίες δεν είναι αρκετές για να το προβλέψουμε", λέει.
Η Bedaquilin θα είναι προσβάσιμη όπου η νόσος εμφανίζεται περισσότερο, πιστεύει ο Tom Scharberg. Το φάρμακο αναπτύχθηκε σε συνεργασία με μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), μια αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία και τη λεγόμενη Συμμαχία ΤΒ.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΕ), το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντζα Γκέιτς, καθώς και άλλες ΜΚΟ συναντώνται στη Συμμαχία για τη φυματίωση. Ανησυχώντας για την καταπολέμηση της φυματίωσης, αυτά τα θεσμικά όργανα έχουν αυξήσει τον προϋπολογισμό για ένα Παγκόσμιο Ταμείο τις τελευταίες δεκαετίες. Με αυτό το ταμείο χρηματοδοτείται η ανάπτυξη φαρμάκων κατά της φυματίωσης. Ένα σαφές σημάδι, λέει ο Scharberg, είναι ότι, αμέσως μετά την έγκρισή του, το φάρμακο προσφέρεται σε προσιτές τιμές σε χώρες χωρίς οικονομικούς πόρους.
Επί του παρόντος, το φάρμακο έχει εγκριθεί μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη Γερμανία, ωστόσο, έχει λεχθεί ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να ζητηθεί και να αιτιολογηθεί ενώπιον των αρμόδιων αρχών. "Είναι μια λύση για τους ασθενείς στους οποίους έχει διαπιστωθεί ότι τίποτε άλλο δεν μπορεί να γίνει", εξηγεί ο Oliver Moldenhauer.
Η νόσος αρχίζει συνήθως σιωπηλά, με γενικά συμπτώματα όπως κόπωση και ύπνο. Σε κάποιο σημείο εμφανίζεται επίσης ο βήχας. Και είναι συνηθισμένο ότι, για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ασθενείς δεν αισθάνονται άρρωστοι και πηγαίνουν, επομένως, σχετικά αργά για το γιατρό.
Σε χώρες όπως η Γερμανία, για παράδειγμα, οι οικογενειακοί γιατροί δεν σκέφτονται για την ασθένεια, λέει ο καθηγητής Walter Haas του Ινστιτούτου Robert Koch στο Βερολίνο. "Αυτό καθυστερεί τη διάγνωση και αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης", εξηγεί. Και αυτός ο κίνδυνος μπορεί να διαρκέσει χρόνια και δεκαετίες.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη πρόκληση στην αντιμετώπιση της φυματίωσης παραμένει η ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού εμβολίου.
Πηγή:
Ετικέτες:
Γλωσσάριο Θρέψη Διαφορετικός
Η φυματίωση δεν έχει εξαλειφθεί. Στην Ανατολική Ευρώπη ο αντίκτυπος της νόσου αυξάνεται. Προκαλείται από τον παθογόνο Mycobacterium tuberculosis, επηρεάζει τους πνεύμονες στο 80% των περιπτώσεων. Ένα προηγουμένως εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, για παράδειγμα, από μια μόλυνση με ιό HIV ή AIDS, παίζει υπέρ των βακτηριδίων.
Περίπου 9 εκατομμύρια άνθρωποι αρρωσταίνουν ετησίως παγκοσμίως. Από αυτούς, περίπου δύο εκατομμύρια πεθαίνουν. Η θεραπεία είναι αργή. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται από το 1963 εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται. Ωστόσο, 50 χρόνια αργότερα, αποκτήθηκε ένα νέο φάρμακο που ανανεώνει τις ελπίδες: Bedaquilin. Η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για τα τρόφιμα και τα ναρκωτικά (FDA) την ενέκρινε τον περασμένο Ιανουάριο.
Σύντομη θεραπεία;
Για τον καθηγητή Tom Schaberg, το Bedaqulin δεν αντιπροσωπεύει ακριβώς ένα ορόσημο, αλλά καταλήγει σε ένα νέο μηχανισμό δράσης. "Έτσι είναι μια συμβολή στη θεραπεία της φυματίωσης. Το νέο φάρμακο θα χρησιμοποιηθεί όταν υπάρχει αντίσταση", εξηγεί ο Scharberg. Ο γιατρός είναι μέλος της Γερμανικής Κεντρικής Επιτροπής για την Καταπολέμηση της Φυματίωσης (DZK). Η DZK ιδρύθηκε το 1895, όταν η φυματίωση ήταν μια δημοφιλής ασθένεια στη Γερμανία. Ο οργανισμός θεωρείται σήμερα ένας από τους σημαντικότερους φορείς λήψης αποφάσεων για την αντιμετώπιση της νόσου στη Γερμανία.
Ένας από τους κύριους στόχους της έρευνας για τη φυματίωση είναι η μείωση του χρόνου θεραπείας, η οποία επί του παρόντος εκτείνεται για έξι μήνες. "Εάν η θεραπεία μπορεί να μειωθεί σε τρεις ή τέσσερις μήνες, θα ήταν ένα μεγάλο βήμα", λέει ο Schaberg. Θα ήταν επίσης σημαντικό να μπορέσουμε να συνδυάσουμε την Bedaquilin με άλλες ουσίες που είναι επί του παρόντος διαθέσιμες στην αγορά.
Η φυματίωση αντιμετωπίζεται πάντα με μια σειρά φαρμάκων την ίδια στιγμή. Διαφορετικά, αναπτύσσεται αντίσταση. Στην περίπτωση ανθεκτικών σε πολλαπλά φάρμακα στελεχών φυματίωσης, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε θεραπεία με φάρμακα της λεγόμενης δεύτερης γενιάς για περίοδο 2 ετών. «Ελπίζουμε ότι αποτελεί ένα ορόσημο για τη θεραπεία», λέει ο Oliver Moldenhauer από την NGO Doctors Without Borders. "Αλλά αυτό θα πει ο χρόνος. Μέχρι τώρα το φάρμακο έχει χρησιμοποιηθεί ελάχιστα και οι συσσωρευμένες εμπειρίες δεν είναι αρκετές για να το προβλέψουμε", λέει.
Χρησιμοποιήστε το χωρίς άδεια;
Η Bedaquilin θα είναι προσβάσιμη όπου η νόσος εμφανίζεται περισσότερο, πιστεύει ο Tom Scharberg. Το φάρμακο αναπτύχθηκε σε συνεργασία με μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), μια αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία και τη λεγόμενη Συμμαχία ΤΒ.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΕ), το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντζα Γκέιτς, καθώς και άλλες ΜΚΟ συναντώνται στη Συμμαχία για τη φυματίωση. Ανησυχώντας για την καταπολέμηση της φυματίωσης, αυτά τα θεσμικά όργανα έχουν αυξήσει τον προϋπολογισμό για ένα Παγκόσμιο Ταμείο τις τελευταίες δεκαετίες. Με αυτό το ταμείο χρηματοδοτείται η ανάπτυξη φαρμάκων κατά της φυματίωσης. Ένα σαφές σημάδι, λέει ο Scharberg, είναι ότι, αμέσως μετά την έγκρισή του, το φάρμακο προσφέρεται σε προσιτές τιμές σε χώρες χωρίς οικονομικούς πόρους.
Επί του παρόντος, το φάρμακο έχει εγκριθεί μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στη Γερμανία, ωστόσο, έχει λεχθεί ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις. Για το σκοπό αυτό, θα πρέπει να ζητηθεί και να αιτιολογηθεί ενώπιον των αρμόδιων αρχών. "Είναι μια λύση για τους ασθενείς στους οποίους έχει διαπιστωθεί ότι τίποτε άλλο δεν μπορεί να γίνει", εξηγεί ο Oliver Moldenhauer.
Η μεγαλύτερη πρόκληση ...
Η νόσος αρχίζει συνήθως σιωπηλά, με γενικά συμπτώματα όπως κόπωση και ύπνο. Σε κάποιο σημείο εμφανίζεται επίσης ο βήχας. Και είναι συνηθισμένο ότι, για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι ασθενείς δεν αισθάνονται άρρωστοι και πηγαίνουν, επομένως, σχετικά αργά για το γιατρό.
Σε χώρες όπως η Γερμανία, για παράδειγμα, οι οικογενειακοί γιατροί δεν σκέφτονται για την ασθένεια, λέει ο καθηγητής Walter Haas του Ινστιτούτου Robert Koch στο Βερολίνο. "Αυτό καθυστερεί τη διάγνωση και αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσης", εξηγεί. Και αυτός ο κίνδυνος μπορεί να διαρκέσει χρόνια και δεκαετίες.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη πρόκληση στην αντιμετώπιση της φυματίωσης παραμένει η ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού εμβολίου.
Πηγή:
