Τετάρτη, 16 Ιουλίου 2014.- Η φυσική πήξη του αίματος συγχρονίζεται ακριβώς για να ενεργοποιηθεί στον ακριβή τόπο και χρόνο. Η εκτέλεση χειρουργικής επέμβασης, επούλωσης πληγών και άλλων φυσικών ή τεχνητών διεργασιών απαιτεί καλό έλεγχο αυτής της διαδικασίας, συνήθως με τη χρήση αντιπηκτικών όπως η ηπαρίνη (μια πολύπλοκη ζάχαρη που απαντάται φυσιολογικά στην επιφάνεια των κυττάρων μας ) ή βαρφαρίνη.
Ωστόσο, αυτές οι ουσίες είναι εγγενώς μονομερείς, επειδή μπορούν να μπλοκάρουν μόνο την πήξη του αίματος, ενώ η αντιστροφή των επιδράσεών τους εξαρτάται από την απομάκρυνσή τους από την κυκλοφορία του αίματος.
Αντίθετα, ο ελεγχόμενος από λέιζερ μοριακός διακόπτης που σχεδιάστηκε από την ομάδα χημείας Kimberly Hamad-Schifferli και τους συναδέλφους του στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) στο Cambridge των Ηνωμένων Πολιτειών, επιτρέπει τη ρύθμιση της πήξης του αίματος. Αυτή η νέα τεχνολογία ανοίγει νέες δυνατότητες για πιο ακριβή και επιλεκτικό έλεγχο της διαδικασίας πήξης του αίματος κατά τη διάρκεια μιας θεραπείας.
Ο νέος διακόπτης βασίζεται στην ικανότητα δύο νανοσωματιδίων χρυσού να απελευθερώνουν επιλεκτικά διαφορετικά μόρια ϋΝΑ από την επιφάνεια τους με το να διεγείρονται από λέιζερ διαφορετικών μηκών κύματος. Όταν διεγείρεται από ένα μήκος κύματος, ένα nanobar απελευθερώνει ένα κομμάτι DNA που δεσμεύεται με μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη, τη θρομβίνη, εμποδίζοντας το σχηματισμό θρόμβων αίματος. Όταν το συμπληρωματικό ϋΝΑ θραύσμα απελευθερώνεται από το άλλο νανοσωματίδιο, δρα ως αντίδοτο και απελευθερώνει θρομβίνη, αποκαθιστώντας τη δραστηριότητα πήξης του αίματος.
Η Helena de Puig, η Salmaan H. Baxamusa και η Dorma Flemister, από το MIT, καθώς και η Anna Cifuentes Rius του Χημικού Ινστιτούτου της Sarriα, στο πλαίσιο του Πανεπιστημίου Ramón Llull, στη Βαρκελώνη της Ισπανίας, συμμετείχαν επίσης στις εργασίες έρευνας και ανάπτυξης. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ και επίσης με την υποστήριξη του Ιδρύματος La Caixa στην Ισπανία.
Πηγή:
Ετικέτες:
Οικογένεια Ευεξία Σεξουαλικότητα
Ωστόσο, αυτές οι ουσίες είναι εγγενώς μονομερείς, επειδή μπορούν να μπλοκάρουν μόνο την πήξη του αίματος, ενώ η αντιστροφή των επιδράσεών τους εξαρτάται από την απομάκρυνσή τους από την κυκλοφορία του αίματος.
Αντίθετα, ο ελεγχόμενος από λέιζερ μοριακός διακόπτης που σχεδιάστηκε από την ομάδα χημείας Kimberly Hamad-Schifferli και τους συναδέλφους του στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT) στο Cambridge των Ηνωμένων Πολιτειών, επιτρέπει τη ρύθμιση της πήξης του αίματος. Αυτή η νέα τεχνολογία ανοίγει νέες δυνατότητες για πιο ακριβή και επιλεκτικό έλεγχο της διαδικασίας πήξης του αίματος κατά τη διάρκεια μιας θεραπείας.
Ο νέος διακόπτης βασίζεται στην ικανότητα δύο νανοσωματιδίων χρυσού να απελευθερώνουν επιλεκτικά διαφορετικά μόρια ϋΝΑ από την επιφάνεια τους με το να διεγείρονται από λέιζερ διαφορετικών μηκών κύματος. Όταν διεγείρεται από ένα μήκος κύματος, ένα nanobar απελευθερώνει ένα κομμάτι DNA που δεσμεύεται με μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη, τη θρομβίνη, εμποδίζοντας το σχηματισμό θρόμβων αίματος. Όταν το συμπληρωματικό ϋΝΑ θραύσμα απελευθερώνεται από το άλλο νανοσωματίδιο, δρα ως αντίδοτο και απελευθερώνει θρομβίνη, αποκαθιστώντας τη δραστηριότητα πήξης του αίματος.
Η Helena de Puig, η Salmaan H. Baxamusa και η Dorma Flemister, από το MIT, καθώς και η Anna Cifuentes Rius του Χημικού Ινστιτούτου της Sarriα, στο πλαίσιο του Πανεπιστημίου Ramón Llull, στη Βαρκελώνη της Ισπανίας, συμμετείχαν επίσης στις εργασίες έρευνας και ανάπτυξης. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ και επίσης με την υποστήριξη του Ιδρύματος La Caixa στην Ισπανία.
Πηγή:
